Тықыр кілем

алға», «орақ», «тырнауыш» сияқты түрлері де қолөнерінен орын алады. Жоғарыда аталған ою- өрнектерді қоржыннан, түскиіздерден, сырмақтардан, тақыр кілемдерден байқауға болады.
Мәселен, тау оюы қолөнер бұйымдарының жиектеріне салынады, мәңгіліктің, күш- құдіреттің символы. Қариялардың «таудай бол» деп бата беруі де тектен тек емес. Гүл оюларының өзінде де халықтың дана ойы жататынын мынадан байқаймыз: гүл мен гүл түйнегінің айқаса бірігіп салынуы – бірлікті, елдің ынтымақты болуын меңзейді. Мысалы, халық шеберлерінің айтуы бойынша күннің символы ретінде «дөңгелек», дүниенің төрт торабы ретінде «төртқұлақ» бейнеленеді. Ортасында күннің нұр шашуы, жұлдыз, ай белгілері бейнеленіп,сырт жағынан жапырақтармен өрнектелген «шұғыла оюы»- өмір сүрудің қайнар көзі осылар деген ұғымды білдіреді. Бұл өрнектер көбінесе ыдыстар немесе зергерлік бұйымдар да қолданылады.
«Тасбақа оюы» - мәңгіліктің символы. Бұл ою батырдың, ханның киіміне, жауырынына, қалқасына салынатын болған. Онысы мәңгілік өмір мен бақыт тілегені.
«Қарғатұяқ» -қарғаның тұяғына тәріздес болған соң солай аталған. Бұл ою қыс келді деген белгіні білдіреді. Көк, қызыл, қоңыр, қара түстерге еніп, тақыр кілемдерді, алашаларды өрнектегенде тек қана бір элементі қолданылады да, ақ құрға салынғанда барлық элементтері қамтылады. «Қарғатұяқ» өте жиі кездесетін ою, оны кілем жиектерінде , әшекейлерде, жиhаздарда да кездестіруге болады.
Сан ғасырлар бойы халықтың рухани да, материалдық та игілігіне айналған осынау ою-өрнек өнері бүгінгі күннің талабына орай, халық арасынан шыққан ісмер-шеберлердің шығармашылық ізденістерінің нәтижесінде одан әрі дамып, жаңа түр, соңы мазмұнға ие бола түсуде.
Кілемнің ортасына «қошқар мүйіз», шет-шетіне «тұмар», «шаршы» немесе «су» оюлары салынады. Мұнысы туған жер төсін тол