Кіріспе

логикалық ьұрғыдан да қателік болып шығар еді.
Қазақстанның Ресейге қосылуы, отарлау саясаты, сонымен қоса XIX ғасырдағы жүргізілген реформалар қазақстандық ғылымда толық зерттеле қойған жоқ. Бұл жөнінде академик Дружинин былай дейді: "Если тема вовсе не изучена или узучена очень слабо, если ее научное исследование делает яснее и правильнее наше представление о ходе истоического процесса, если результатом задуманной работы будет опровержение искажающей действительность вредной концепции, выбор темы будет оправдан и оплодотворит движение коллективной научной мысли. Конекно, что его замысел не явится холостым выстрелом, что в его распоряжении имеются соответствующие источники, которые действительно прольют свет на выдвинутую проблему".
Ресейдің Қазақстанды әкімшілік-әскери отарлау саясатын зерттей келе "әскери отарлау саясаты" мен "әкімшілік отарлау саясаты" ұғымдарына келесі анықтама бергім келеді:
Әскери отарлау саясаты - әскери, саяси және экономикалық кіріптарлыққа ұшырату арқылы экономикалық жағынан әлсіз елдер мен терреториялар халықтарын құлға айналдыру және қанау саясаты.
Әкімшілік отарлау саясаты - мемлекетті (Қазақ елін) өзге де аймақтарымен ара-жігін білдірмей қосып жіберу үшін сол елге (Ресейге) бағынышты басқа ұлыстармен бір басқару жүйесіне біріктіріп, жергілікті атқамінерлердің ықпалын барынша әлсірету, оларды биліктен аластау, рулық құрылысты біртіндеп жойып (орыстандырып), шоқындыру болды.
Ресей империясының Қазақстанды отарлау саясаты тарих еңбектерінде түрлі ұстанымдар тұрғысынан зерттеліп келеді. . .











Пайдаланған әдебиеттер
1. Ш. Уәлиханов Шығ. жин. 5 т. Алма-Ата. 1985. Т. 4. 114-бет,: Гуревич. В. П. XVII-XIX ғасырдың бірінші жар