каем.
Күзләре ялт-йолт итә,
Мыегы җиргә җитә.
- Мыраубикә, кил монда, безгә булыш әле.
Мәче. Мияу-мияу,хәзер киләм. (Масаеп, күкрәген киереп. ):
Мин атаклы мәчемен,
Тычкан-күсе эзлимен.
Автор. Мәче эткә, эт Алсуга, Алсу әбигә, әби бабайга, бабай шалканга тотына. Тарталар, тарталар, чыгара алмыйлар. Мәче тычканны чакыра.
Мәче. Тычкан дускай, кил әле, безгә ярдәм итче.
Тычкан. Мин-Тычкан, бик кечкенә,
Күзләрем яхшы күрә,
Көчем бик күп булганга,
Сезгә ярдәмгә киләм.
Автор. Тычкан мәчегә, мәче эткә, эт Алсуга, Алсу әбигә, әби бабайга, бабай шалканга тотына, тарталар, тарталар, тартып чыгаралар.
Барысы бергә. Ур-ра! Бездә дуслык, бездә көч! (Кулга кул тотынып түгәрәк ясыйлар, әкрен генә әйләнәләр, шалкан уртада. )
Автор. Татар халкының шундый мәкале дә бар:
Хор белән. Тирләп эшләсәң, тәмләп ашарсың. (мәкаль өстендә эш)
Укытучы.
Сез бу мәкальне ничек аңлыйсыз? Һ. б.
Әкиятләр сезне кыю, батыр булырга, зурларның сүзләрен тыңларга, хезмәтне яратырга, дус һәм тату яшәргә өйрәтә.
("Шалкан" эченнән төрле бүләкләр өләшә. )
Шалкан бит гадел түгел, ул серле.
Страницы: << < 2 | 3 | 4