Моя Родина

чакаюць. А я ж пакуль у адзін магазін пабегла, у другі, то і час прайшоў.
(Да суседкі. )
Сядзь, суседачка, пасядзі, я зараз.
(Да "дзяцей". )
Зараз, "дзеткі", зараз, вячэру згатую, паясце.
Дачка: Толькі хутчэй, мама!,
Зяць (устае з-за стала, падыходзіць да маці): Паважаная цешча! Віншуем Вас з Днём маці! Жадаем Вам моцнага здароўя, каб вы яшчэ доўга мелі сілу нам есці варыць і працаваць на рабоце, тады, вядома, і грашыма дапаможаце!
Маці:Дзякуй, дзеткі! Бачыш, суседачка, які ў мяне зяць, як мяне паважае!
Зяць:Ну,а цяпер,цешча,паспяшайся, калі ласка, з вячэрай. Мы ўжо і так даўно чакаем, есці хочацца. На галодны страўнік і тэлевізар не глядзіцца.
(Маці гатуе вячэру і падае на стол. )
Маці: Смачна есці, дзетачкі!
(Да суседкі. )
Ну вось, цяпер пойдзем, суседачка, у другі пакой,пагаворым. (Маці і суседка выходзяць. Маладыя паелі. Зяці пацягнуўся за сталом, пазяхнуў. )
Малады муж (да жонкі): Ну, даражэнькая, цяпер і адпачыць можна. Што там па тэлевізары паказваюць?
Маладая жонка: Ды тут перадачы ўсе пра заўтрашні Дзень маці.
Малады муж: Уключай тэлевізар!
Выкладчык: — Падобныя "ідыліі" ні ў якую статыстыку не ўваходзяць, але ж яны — сумны вынік выхавання і жыцця. Мы спадзяёмся, што такая сцэна паслужыць для кожнага з вас добрым урокам,бо з боку лепш відаць усе недахопы. Як вы думаеце, дзе была дапушчана памылка ў выхаванні?
(Работа з залай. )
Як вы уяўляеце свае адносіны з бацькамі, калі будзеце мець сваю сямю?
Выкладчык: — У нас у зале прысутнічаюць мамы нашых навучэнцаў.
Інтэрвю з маці:
Якія адносіны ў вас з дачкой ці сынам?
Выкладчык зачытвае вытрымкі з сачыненняў навучэнцаў пра маці, звяртаецца да выставы малюнкаў
Навучэнка: А цяпер менавіта для