Гүл

рісін: сыйыр, өгіз, тайынша, бұзау терісі деп төрт түрге бөлген.
Жылқы терісін: бие, жабағы, құлын терісі деп үш түрге бөлген.
Түйе терісін: атан, бота терісі деп екі түрге бөлген.
5
Гүл тарихы.
Өнер ретінде гүлдерді өңдеу Қытайда пайда болған.
VI ғасырда Жапонияға жетіп көп ғасырлар бойы дамыған. Жапондықтар бұл өнерді икебана – тірі гүл деп атаған. Бірақ икебана жинағанда тек тірі гүлдер ғана емес, сонымен қатар жапырақтар, жемістер, бүрлер, ұлулар, қанаттар пайдаланған.
Мейрам кездерінде әйелдер қолдарына гүл шоқтарын ұстаған. Көне египеттер үйін гүл салуға қолайлы көптеген майда тесіктері бар сауытпен әсемдеген.
Ежелгі Египетте түрлі өсімдіктердің бұталарымен құдай мүсінін сәндеген, мысалы, тәңір бейнесіне тұңғиық (лотос) гүлдерін қойған. Ежелгі Грецияда гүл шоғын тоқу өнері кеңінен етек алған, ежелгі гректер үшін ең таңдамалы да сүйікті гүл – раушан, оның күлте жапырағы жеңімпаздар жолына төселген.
Гүлдер туралы мәлімет
Судың сұлулары, судың маржаны – тұңғиық гүл (лотос).
Тұңғиық – су бетінде қалқып жүретін гүл. Орысша кувшин деген атағы тағы бар, өзі терең суда өседі ж/е көшіп жүреді. Бүгін бір жерде отырса ертең басқа жерде отырады. Грек аңыздарында тұңғиық табиғат (орман, тау, өзен-көл, теңіз т. б. ) құдайы деп саналады. Тұңғиық гүлдің табиғатта 50-ге жуық түрі бар. Елімізде Алакөл қорығының Онағаш су айдынында табиғи ақ тұңғиықгүл кішігірім топтар құрап өседі, бүгінде саны азаюда. Сонымен қатар, Қазақстанның батыс шекарасында кездеседі.
Раушангүл – көп жылдық, кейде екі немесе бір жылдық болып келеді. Жер шарында 800-ге жуық түрі белгілі. Қазақстанда Жоңғар, Іле Күнгей, Теріскей Алатауында, Ақтөбе қаласында 35 түрі өсіріледі. Раушангүл тұқымдастарының көпшілігі пайдалы өсімдік тобына жатады. Оның хал