ья,
Эта ночь без сна,
Эта мгла и жар постели,
Эта дробь и эти трели,
Это всё— весна. Бұл таң, бұл бақыт
Бұл күннің мен жарықтың қуаты.
Бұл көк аспан
Бұл айқай мен ----
Бұл үйір, бұл құстардың леті.
Бұл судың сыбырлауы
Бұл мал мен қайың
Бұл тамшы – бұл жас
Бұл түбіт – жапырқ емес.
Бұл таулар, бұл кең дала
Бұл шіркей, бұл аралар
Бұл дыбыс мен ызын
Бұл қаранғысыз таң
Бұл түнгі ауылдың күрсінуі
Бұл ұйқысыз түн
Бұл мұнар, төсектің ыстығы
Бұл мен бұл ----
Бұл бәрі – көктем.
/аллитерация и ассонанс сохранились/
Слезы людские, о слезы людские,
Льетесь вы ранней и поздней порой. . .
Льетесь безвестные, льетесь незримые,
Неистощимые, неисчислимые, —
Льетесь, как льются струи дождевые
В осень глухую порою ночной. Адамның көз жасы, о адамның көз жасы,
Ерте мен кеш мезгілде төгілеснін.
Тыныш күзде, қаранғы кезінде
белгісіз, көрінбейтін,
сарқылмайтын сарқылмас, сансыз төгілесін.
(ассонанс /е, і, ы/)
Я помню время золотое,
Я помню сердцу милый край.
День вечерел; мы были двое;
Внизу, в тени, шумел Дунай.
И на холму, там, где, белея,
Руина замка в дол глядит,
Стояла ты, младая фея,
На мшистый опершись гранит,
Ногой младенческой касаясь
Обломков груды вековой;
И солнце медлило, прощаясь
С холмом, и замком, и тобой.
Фет А. А. Стихотворения. – М. : Художественная литература 1976, стр. 10
Там же
Фет А. А. улыбка красоты: Избранная лирика и проза. – М. : Школа – Пресс, 1995, стр. 28
Фет А. А. Стихотворения. Проза. Письма. – М. : Советская Россия, 1988, стр. 35.
Фет А. А. улыбка красоты: Избранная лирика и проза. – М. : Школа – Пресс, 1995, стр. 264
Фет А. А. Стихотворен
Страницы: << < 16 | 17 | 18 | 19 > >>