нем дәү әнием. Матур гөлләр үстерә,
Ак ефәктәй чәчләренӨебезнең нуры ул,
Ул тарап куя үреп. Барыбыздан олы ул.
Артем. Ә бу минем әтием. Аның исеме – Андрей Андреевич. Аңа 39 яшь. Ул – бик әйбәт әти. Аның уңай сыйфатлары күп: тыныч холыклы, кешеләргә ихтирамлы, гадел, сабыр, түземле. Авыр вакытларда һәрвакыт ярдәм итә. Әти белән бергә чаңгыда йөрергә яратабыз. Җәй көне су коенабыз, балык тотарга йөрибез. Мин әтиемне бик нык яратам.
Ә минем әни – тәрбияче,
Ярата балаларны.
Яхшылыкка, изгелеккә
Өйрәтә ул аларны.
Укырга да, язарга да,
Тәртипкә дә өйрәтә.
Әкиятләрне, шигырьләрне
Матур итеп сөйләтә.
Мин дә телим әни кебек
Тәрбияче булырга.
Тик аңарга кирәк әле
Бик күп белем алырга. ( С. Сәйфуллина)
Бу минем апам. Аның исеме – Наталия. Аңа 27 яшь.
Ә менә минем апа
Конфет- прәннек сата.
Ул эшләгән кибеттә
Бар ак күмәч тә, сөт тә,
Әйбер ала күп кеше –
Олысы һәм кечесе.
Һәммәсе мактап китә,
Апамны хөрмәт итә. ( М. Садри)
. Бу минем бабам. Аның исеме – Константин Петрович. Ул Бөек Ватан сугышында катнашкан. Аның турында шигырь сөйлим.
Минем бабам капитан,
Сугышта булып кайткан.
Күкрәк тулы орденнар,
Медальләр алып кайткан.
Бик күп сугышкан бабам,
Дошманны җиңеп кайткан.
Үзе белән ул безгә
Тынычлык алып кайткан.
Кем тегә матур күлмәкләр,
Кем ясый алтын бизәкләр,
Кем тәмле ашлар пешерә,
Гел сине искә төшерә?
Кая барсаң, күз алдыңда,
Һәрчак күңелеңдә яши?
Ул – безнең иң якын кеше
f
h
j
ˆ
Î
h
j
ˆ
Ê
ü
j
Ø
摧瓿ጀÎ
Ð
ü
j
ˆ
Œ
Ø
ü
Ул, белегез, - безнең әни.
Минем
Страницы: << < 1 | 2 | 3 | 4 > >>