, географтар өздерінің еңбектерінде экологиялық сипаттағы ғылыми - зерттеулер жүргізіп, экология ғылымының дамуына өз үлестерін қосты. Осы тұстардағы жарық көрген Ж. Б. Ламарктың "Жануарлар мен өсімдіктер эволюциясы", А. Декандольдың "Ботаникалық география", К. Ф. Рульенің "Жануарлар экологиясы", А. Н. Бекетовтың "Өсімдіктер географиясы", Ч. Дарвиннің "Түрлердің шығу тегі", В. Докучаевтың "Ландшафтар мен табиғат зоналары туралы ілімі", т. б. еңбектер экология ғалымының негізін қалаған еді.
2 кезең - 20 жылдардың ортасына қарай "Экология" термині организмдер бірлестігін зеттеуге қолдана бастаған кезең. Бұл - экология ғылымының жеке ғылым ретінде қалыптасу және даму кезеңі. Бұл кезең Э. Геккель, Е. Варминг, К. Мебиус, т. б. шетелдік табиғат зерттеушілерімен қатар орыс ғалымдарының есімдерімен байланысты. Атап айтқанда Мәскеу университетінің ғалымдары Н. А. Северцов, М. А. Мензбир, Б. М. Житков, Д. Н. Қашқаров, Н. П. Наумов, А. Н. Формозов, Н. И. Калабухов, т. б. жан - жақты экологиялық зертеулерді жүргізсе, сол сияқты Қазан университетінде Н. Ф. Леваковский, С. И. Коржинский, А. Я. Гордягин, Г. И. Панфильев, П. Н. Крылов, т. б. өсімдіктер экологиясын зерттеп дамыта түсті. Отандық ғалымдарының еңбектерімен қатар шетелдік экологтар А. Пирсанның " Жануарлар эколгиясы " (1934), Шелфорд пен Ф. Клементтің " Биология " (1939) еңбектері жарық көрді.
3 кезең - 50 жылдардағы ғылымға ғылыми зерттеулердің негізгі бірлігі ретінде қарастырылатын"биоценоз" және "экожүйе" түсініктері енгізілген кезең. Экология ғылымы жіктеле бастады. Әсіресе, осы кездердегі Г. Ф. Морозовтың "Орман және бірлестіктер", "Жануарлар экологиясының негіздері ", ағылшын А. Т
Страницы: << < 1 | 2 | 3 | 4 | 5 > >>