Үлкен үйден дәм татса,
Кешікпей дейді келеді. (жарының соңынан жылап қалады)
І жүрг. :(Дина) Отан ана жылағанда шер сеніп,
Тапжылмастан төгеді екен жерге бұлт.
Қара бұлтты қақ жарайық, деді де,
қолдарына қару алды ерленіп.
IІ жүрг. (Санжар) Бұлт торлады аспанды,
Қара жер қанға ластанды.
Зеңбірек атып жан-жақтан,
Осылай соғыс басталды.
Сұңғат: Соғыс деген қайдан шықты,
Авторы кім алғашқы?
Есіл адам, есі кетіп,
Оған несін жармасты?!
Бүкіл адам тарихының бетін неге қан басты?
Ақеділ: Соғыс деген -- аққан соры ақсүйектің, құлдың да,
Соғыс деген -- төккен ары ұлдың және қыздыі да.
Соғыс деген -- Сотқарлардың қолындағы найзасы,
Соғыс деген -- соғыс деген -- зұлымдықтың айнасы.
Ділназ: Қиылды,
Қанаты тәтті арманның.
Үзілді қайырмасы бақтарда әннің.
Әлемде еі сұмдық күн ана үшін --
Майданға азаматтар аттанған күн.
Бұлт басты,
Ашық сәні қашты аспанның.
Жоғалсын заты бұлай бас қосқанның.
Анаға ең ауыр күн тіршілікте --
Боздап кеп,
Боздағымен қоштасқан күн.
Қайғыдан кәрі таулар қап-қара боп,
Жеткізді жерге дейін қайың басын.
Нұрсолтан: Жабаады,
Дала төсін нала, қайғы.
Шын қайға жас кәріге қарамайды.
Қып-қызыл көлдің бетін
Сұңқылдаған,
Аққулар қанатымен сабалайды.
Долданып,
Лайланып тасқын әні
Сай-сайды тастарымен бастырады.
Селкілдеп,
Желкілдеген қамыс құрақ.
Өкіріп,
Өзен басын тасқа ұрады.
Ән: Күләш апай, Гүлназ апай "Қариялар азайып бара жатыр" әні орындалады.
Шұғыла:
Күннің де жүзі қызыл күндегіден,
Иттердің ұлуы көп үргенінен.
Қаншапшып, қауызыннан райханның,
Еменнің
Страницы: << < 1 | 2 | 3 | 4 > >>