/ флипчадпен жұмыс /
1- бөлік Әлтайға мінездеме бер.
Әлтай нанға тоймаушы еді. Басы дәу, үрпек шаш, мойны қылдырықтай, шүңірек көз, томпақ ауыз қара бала болатын. Болбырақ, оқуға олақ, есіл-дерті ауқатқа ауып кеткен сияқты еді. Сабақтан қала береді. Ебі келсе асханаға кезекші болуға тырысады. Кезекшінің міндеті — екі шелекпен өзеннен еңірете су тасиды. Кезекшіліктің ең ауыры осы. Кезекші су мәселесін шешкен соң, картоп аршуға кіріседі. Одан кейін ұзыннан-ұзақ созылған үстелге екі қатар қалайы тәрелкелерді, қисық-қыңыр қалайы қасықтарды қойып шығады. Содан соң барып әрбір тәрелкенің тұсына тілдей-тілдей кесілген қара нан қояды. Бұл кезде Әлтайдың қасына тәрбиеші өзі ілесіп жүреді. Соның өзінде де Әлтай олардың қырағы көзін ала беріп, бірер кесегін томпақ ауызға бұралақтап ұрып жібереді. Тәрбиеші оның аузына күдіктене қарар еді. Бірақ Әлтай сыр бермейтін. Сірә, нанды шайнамай жұтып жіберетін шығар.
2 – бөлік : Сәттіғұлға мінездеме
Кезекшілік күні өткен соң, Әлтайдың көңілі той тарқағандай құлазып қалады.
Балалар ұйқыға кетеді. Бір бөлмеде он бала жатады. Бәрі әскер балалары. Бәрі де ауылдан келген. Соғыстан соң жаңадан ашылған интернат-пансионда жатып оқиды. Майданнан әкесі қайтпағандар, соғыстан ағасы келмегендер, ашқарын ұйқыда түстерінде ауылдың нарт қызыл таба нанын көріп, тамсанып жатады. Осы кезде Әлтай басын көрпемен жауып алып, нан жейді. Біреу естіп қоймасын деп, дымын шығармауға тырысады.
3 – бөлік
Бір күні Әлтай әшкереленіп қалды. Сәттіғұл дейтін бала оның түнде нан жеп жатқанын біліп қойыпты.
- Палундра! - деп Сәттіғұл айғай салсын. Балалардың бәрі үй өртеніп бара жатқандай орындарынан атып-атып тұрсын.
- Не боп қалды?
- Әлтай нан жеп жатыр!
- Нан?!
«Нан» деген сөзді естігенде, ұйқы шайдай аш
Страницы: << < 2 | 3 | 4 | 5 | 6 > >>