майтын. "Өзіңнен де кінә бар, өзіңнен бір бәле болмаса несі бар?" деп баланы тыйып тастап отыратын. Қазір мүлде олай емес, мұғалім баланы ұрмақ тұрсын, сәл ескерту сөз айтса бітті, ата-ана мектептің табалдырығын тоздырып жүргені. Неге сол кезде "Өз баламда да кінә бар шығар , мүмкін" деп бір сәт ойланбасқа. Міне ,осындайата-ананың баласы емес пе мектепте тәртібі де , үлгерімі де нашар.
Баласының қайда барып, не істеп жүргенін, сабағын қашан қалай орындайтындығын , уақытын қаншалықты тиімді пайдаланып жүргендігін қадағаласа, мұғалім мен баланың , ата-анасының арасында қиын түсінбеушіліктер орын алмас еді.
Страницы: << < 1 | 2 | 3