йды. Бірақ бала неғұрлым есейген сайын оның мінез-құлқы дайын бағалардан гөрі өзін-өзі бағалауға соғұрлым бағдар ала түседі.
Өз «менінің» бейнелері күрделі, әрі бір тектес болмайтыны белгілі. Мұнда нақты «мен» де, қиялдағы «мен» де, динамикалық «мен» де, көз алдына елестететін басқа да толып жатқан «мендер» бар.
ᰀналасына танылғысы келгеннен көрі өзінің батылдығын, өжеттігін тағы да басқа ерекшеліктерін көрсеткісі келеді.
Өзін-өзі бағалаудың екінші жолы-әлеуметтік жарыс, өзі туралы төңірегіндегілердің пікірлерін салыстыру. Төңірегіндегілердің өзі туралы пікіріне сезімтал қарайтын баланың өзі-ақ әркімнің бағалары ғана емес, бағалайтын өлшемдерінің өзі әр қыйлы болатынына көзі жетеді.
Өзіне-өзі талдау жасауды өзін-өзі мақсатсыз байқаумен шатастыруға болмайды.
Қайталанбас дара адам ретінде өзін-өзі ашу осы адам өмір сүріге тиісті әлеуметтік дүниені ашумен ажрағысыз байланыста. Өзін-өзі талдауды қажетсінудің өзі дамыған адамның қажетті белгісі және нысаналы түрде өзін-өзі тәрбиелеулің алғы шарты.
Баланың «мен өзім» деген бейнесіндегі жағымды жағдайларды сезініп,өз-өзіне ризашылықпен және сын көзбен қарауға тәрбиелеу қажет екені айтпаса да белгілі. Балалардың рухани және тәндік психологиялық дамуы кеңейтіп отыруымыз қажет. Мектепке дейінгі алты-жеті жастағы балалар өзінің ақыл-ойын, күш-жігерін жинақтайды. Бұл жастағы балалардың ұжыммен жұмыс жасауды, бірге болуды, өзінің және жолдастарының пікірлерімен санаса білуге мүмкіндіктері болады. Кейбір жағдайларда бұл жастағы балаларға тәрбиеші оның өз ойын білдіруге тырысқаны үшін іс- әрекетіне қажетті баға беріп отыруы қажет.
Мектепке дейінгі кезең – ересек жас баланың жеке басының дамуындағы ең маңызды кезең. Дәл осы кезеңде балада «өзіне» деген және «айнала қоршаған ортаға» деген кө
Страницы: << < 1 | 2 | 3 > >>