жақын болса, ондай адамның қалдырған ізі де жарқын болмақ. Халқына жақын жақсы адам үнемі жарқырап тұратын асыл тас сияқты. Шын асылдың асылдық қасиеті жоғалмайды.
- Мал жұтайды, өнер жұтамайды, оқуды өнер - білімнен үйрену керек екен ғой!
Өнерді оқу - білімнен үйренген Абай артына мол қазына қалдырып кетті.
Ызалы жүрек, долы қол,
Улы сия, ащы тіл.
Не жазып кетсе, жайы сол,
Жек көрсең де өзің біл.
Он жетінші қара сөзінен үзінді. Ыстық қайрат, нұрлы ақыл, жылы жүрек.
Жүрек: Мен адам баласын алаламаймын.
Жақсылыққа елжіреп еритұғын мен, жаманшылықтан жиреніп, тулап кететұғын мен, әділет - нысап, ұят, рақым, мейірманшылдық дейтұғын нәрселерлдің бәрі менен таралады.
Ей, ақыл! Амал да, айла да - бәрі сенен шығады. Жақсының, жаманның екеуінің де іздегенін тауып беріп жүресің, соның жаман.
- ей, қайрат, кейде жақсылықты берік ұстап, кейде жамандықты берік ұстап кетесің, соның жаман.
Ортаға ой таластырған үшеуге әділ төрелік айтуға Білім ата келеді. басына шалма ораған, ойлы, қолында кітап.
Білім: Сенің үшеуіңнің басыңды қоспақ - менің ісім. Осы үшеуің басыңды қос, соның ішінде жүрекке билет.
Мұғалім: Біз үшін Абай өмірі - үлкен тәрбие мектебі, себебі оның қарасөздерінің білімге, еңбекке, адамгершілікке баулитынына көз жеткізіп отырмыз.
Қазақ халқының тарихында Абай атамыздың алатын орны ерекше, оның қаламынан қазақтың ән - өнерін дамытқан тамаша әндер туды.
Желсіз түнде жарық - ай,
Сәулесі суда дірілдеп.
Ауылдың жаны терең сай,
Тасыған өзен гүрілдеп.
Қалың ағаш жапырағы,
Сыбдырласып өзді - өзі.
Көрінбей жердің топырағы,
Құлпырған жасыл жер жүзі.
Страницы: << < 1 | 2