Мені шабыттандырады

Эссе
"Мені шабыттандырады"
"Ұстаздық еткен жалықпас, үйретуден балаға" деп ұлы Абай айтқандай. . . .
Кезкелген ұстаз өз жұмысын бойында бар шабытымен жасайды. Өйткені мұғалім - шығармашылық білімберудің маманды қиесі. Сондықтан балаға білім беру жолында жүргендіктен сол жолды таңдаған соң өзін бірінші шабыттандыруы керек. Ұстаз шабытсыз болмайды. Мені шабыттандыратын біріншіден менің өз ерікім, жігерім кезкелген іс-әрекетті жасар алдында мен өз ерік жігіріме сенемін. Екіншіден менің отбасым, менің жүрегімде үлкен орын алатын, мен үшін ең қымбат жандардың жыуымен шабыттанамын. Үшіншіден менің жанымда қорққанда қорғаушы болып, демеп жүрген әріптестерімнің қолдауымен де шабыттанамын. Әр күні, әр сабаққа дайындалған кезде, әсіресе сабақтан тыс шараларға дайындалғанда, ойыма халқымыздың ойшыл данышпан, ақын, жазушы ата-апаларымыздың шығармалары, әңгімелері ойға келіп шабыт береді. Сомен қатар ерекше бір шабыттандыратын кез, ол менің өнерге деген қызығушылығым. Осы қызығушылығым арқылы өзімнің шабытымды ән айтумен шабыттандырамын. Әсіресе Абай атамыз бен, композитор Шәмші Қалдаяқов аталарымыздың өлең әндері "Көзімнің қарасы", "Жел түстінде жарық ай", "Құстар қайтып барады", "Қайықта" әуендері ерекше маған бір шабыттар береді. Шабыт кезінде адамның зейіні шығармашылық іске тұрақтанып, басқа істерден аулақтанады. Адамның шабыты келген кезде оның ісінің өте нәтижелі болатын себебі де осы. Шабыт шығармашылық іске зейін тоқтаумен қабат адамның сезімінің шырқап, тамылжыған кезі. Адамның араманы бар жерде шабыты шағармашылыққа толы болмайма?Бүкіл өмірін ағарту ісіне арнаған Ыбырай атамызда,алдында отырған шәкіртеріне қарап, шабыттанып әр шығармасын білімге арнаған еді. Ал, ұлы ағылшын ағартушысы Уильям Уорд:Ж