Кичәбарышы.
Татар жыры "Аулакой"
ВэсимАхметшин кое.
Самат:
Кояш колә, мин елмаям,
Бакчада бәйрәм бүген
Бүген аулакөй бәйрәме,
Шуңа күңлемшат минем.
Ильвина:
Бәйрәм бүген, бәйрәм диеп,
Бар дөнья көлеп торсын
Аулак өй бәйрәме икәнне
Әни дә белеп торсын
Әти дә белеп торсын
Бездә буген кунелле,
Җырлыйк әле, дусларым!
"Бәйрәм җыры" Л. Хисматуллина муз. суз.
Нурия әби (кайтып керә)
Нинди матур кой ишетелә дисәм,үзебезнен кызлар, малайлар җырлый икән.
Мин сезгә комачауламам, почмак якта гына утырырмын. Ә сез уйнагыз, колегез. Безнен дә бар иде бит яшь чаклар. . . Без дә шулай аулак ойгә жыела торган идек. Егетләр килеп куңел кутәреп китәләр иде. Ул уйнаган уеннар,җырлаган җырлар!. . Исәбе-хисабы юк иде.
Ильвина:
Әбекәй,узегез уйнаган уеннарын безгә дә өйрәт әле.
Нурия әби:
И балалар, узем генә өйрәтә алмам шул. Кая, куршекәемне чакырып керим әле, булмаса.
("Бибинур, ахирәт!Куршендэ- аулак өй. Кер әле, кер тизрәк!"дигән тавышы ишетелә. )
Бибинур әби(узе куренми)
Кунагым бар иде шул.
Нурия әби:
Ә,ә, ярар, кунагың белән кер. Кул эшләренне дә алып кер.
Бибинур әби(кунагы белән керә)
И-и, шушы Нурияне! Яшь чагында шулай шаян иде, хәзер дә шул. Картаеп беткәч,нинди аулак өй икән инде ул?
Нурия әби:
И ахирәт, кызлар аулак ойгә жыелганнар. Берәр уен өйрэтуне сорыйлар.
(Исәнләшәләр)
Бибнур әби:
Зәмзәмия, син оста ойрәтәсең бит , әйдә әле әйдә.
Зәмзәмия:
Әйдәгез , дуслар, ашыгыйк,
Узебезгә пар табыйк.
Сезнен белән бергәләшеп,
Шәп итеп биеп алыйк.
"Кәрия-Зәкәрия"дигэн уенны уйныйк.
Страницы: << < 1 | 2 | 3 | 4 > >>